Szanta dla Namiestnika Romańskiego

[Franklin Garamond]

Namiestnikowi Romańskiemu dedykuję tę oto szantę zasłyszaną dzisiaj w Porcie.
Nie znam tytułu. Wykonywali ją marynarze z okrętu pod leocką banderą.

Kiedy w sercu pusto, źle – grzbiety fal dokoła,
Gdy tęsknota duszę rwie – pochyla się głowa,
A kiedy krzyczeć chcesz, stały ląd przywołać –
Ruszaj dzisiaj bracie do, Konstantynopola.

Ref.:
Jeszcze tylko kilka mil szybko przepłyniemy,
Jeszcze tylko kilka chwil w porcie odpoczniemy.
Wiatr nam czardasza gra, żagli płótno śpiewa
I płynie piosnka ta, tam gdzie szumią drzewa.

Jakoś wtedy lżej ci jest, nawet się uśmiechasz
I stać cię na każdy gest, i już się nie wściekasz.
Zęzy – cóż, taki los, bosman nie wybiera,
Smutek uleciał precz, w sercu radość wzbiera.

Refren

Czardasz smutki goni precz, wszystkich rozwesela,
Nie jest ważna żadna rzecz, kiedy gra kapela,
Gitara, parę strun, głosów tłum schrypnięty,
Marynarski chór, w pokład tłuką pięty.

Refren

Melodia mocno zbliżona do tej:

[Helwetyk Romański]

🤣🤣🤣

(To na pewno nie była leocka bandera).