Palatynat Leocji

Stanowisko badawcze: Subregion 2 - Wyspa na jeziorze

---

W badanym subregionie stwierdzono obecność nieznanej grupy etnicznej Alicjan - szczegóły zostały przedstawione na konferencji prasowej Leockiej Akademii Nauk.

Warunki klimatyczne w subregionie są umiarkowane, występują częstsze opady deszczu w porównaniu z subregionem 1, zasilające rzekę i jezioro. W zimie duże opady śniegu, a w okresie wiosennym notowane wylewanie rzeki na pobliskie łąki.


Na powyższej mapie oznaczono trzy obiekty wymagające nazwania. Obiekt A - rzeka, B - jezioro, C - wyspa na jeziorze.


Woda w rzece okresowo zmienia kolor na silnie niebieski, co wynika z odsłaniania i wymywania złóż azurytów i lazurytów. Zmiana barwy rzeki wpływa nieznacznie na zmniejszenie natlenienia wody, jednak nie stwierdzono zagrożenia dla organizmów żywych. Odnotowano, że ryby kostnojęzykowe preferują wodę azurytową w okresie tarła, jednak powody takiego zachowania nie są znane.


Stwierdzono występowanie Bobra leockiego. Bobry prowadzą ziemno-wodny tryb życia i zamieszkują zalesione pobrzeże rzeki. Są najsilniej aktywne w nocy, jednak nie oddalają się od rzeki. Bóbr leocki jest spokrewniony z Bobrem wandejskim i do niedawna był uważany za jego podgatunek, jednak badania genetyczne wykazały ich zróżnicowanie i odmienność. Sierść gęsta w kolorze czarnobrązowym.


Gatunek leocki należy do największych - długość ciała waha się od 100 do 120 cm, może osiągać wagę do 35 kg. W przeszłości uznawany za szkodnika, szczególnie ze względu na podgryzanie i ścinanie drzew. Siekacze u bobrowatych rosną przez całe życie i wymagają systematycznego ścierania. Aktualnie jest gatunkiem o monitorowanej populacji.


Na badanym terenie stwierdzono występowanie Modrzewia złotego: Należy do rodziny sosnowatych i osiąga do 40 metrów wysokości. Pień drzewa zawsze jest pojedynczy, w przypadku młodych drzew kora jest koloru zielonobrązowego, na starszych ciemnobrązowa i głęboko spękana. Korona drzewa w okresie jesieni przebarwia się i przyjmuje kolor złoty. Silnie rozwinięte ukorzenienie - posiada korzeń główny i liczne, dobrze rozwinięte korzenie boczne. Żywica drzewa pozyskiwana pod nadzorem Leockiej Akademii Nauk dla celów farmakologicznych, rzadziej przemysłowych.