[artykul]
B O T A N I K A
Rośliny rodzime Leocji
Wielolistia leocka
Polifolium leotica
Polifolium leotica
Wielolistia leocka nie była notowana wcześniej w żadnej mikronacyjnej plantopei, więc pierwszy opis tej rośliny należy uznać za odkrycie nowego gatunku. Jej wygląd zewnętrzny sugeruje przynależność do rodziny paproci, chociaż z racji swojej okazałości może być mylnie zaliczana do arekowatych minorowych, czyli palm niskopiennych.
Z całą pewnością mamy do czynienia z rośliną wieloletnią i zimozieloną. Występowanie gatunku zostało potwierdzone na terenie całej wyspy, chociaż najliczniej występuje na terenach podmokłych, w tym w lasach przybrzeżnych - około 3 km maksymalnie od punktu wody, chociaż mniejsze występowanie gatunku zanotowano w pobliżu rzek.
Należy do terrapreferów, czyli rośnie najlepiej na określonym rodzaju gleby. Polifolium leotica preferuje gleby lekkie i piaskowe, a także torfowe i gliniaste o ile są bogate w składniki mineralne. Rozsiewa się samoistnie tworząc kolonie, przy czym liczebność roślin jest regulowana w nieznany sposób - potrzebne są kolejne badania, które pozwolą poznać mechanizm dlaczego nasiona na obrzeżach kolonii rozpoczynają kiełkowanie a te wewnątrz nie.
Z całą pewnością mamy do czynienia z rośliną wieloletnią i zimozieloną. Występowanie gatunku zostało potwierdzone na terenie całej wyspy, chociaż najliczniej występuje na terenach podmokłych, w tym w lasach przybrzeżnych - około 3 km maksymalnie od punktu wody, chociaż mniejsze występowanie gatunku zanotowano w pobliżu rzek.
Należy do terrapreferów, czyli rośnie najlepiej na określonym rodzaju gleby. Polifolium leotica preferuje gleby lekkie i piaskowe, a także torfowe i gliniaste o ile są bogate w składniki mineralne. Rozsiewa się samoistnie tworząc kolonie, przy czym liczebność roślin jest regulowana w nieznany sposób - potrzebne są kolejne badania, które pozwolą poznać mechanizm dlaczego nasiona na obrzeżach kolonii rozpoczynają kiełkowanie a te wewnątrz nie.
Wielolistia leocka ma charakterystyczne podłużne liście, umieszczone gęsto, przeciwlegle i naprzemiennie. Kwitnie krótko późnym latem lub na początku jesieni w zależności od warunków pogodowych, przy czym preferuje wysokie temperatury i dużą wilgotność. Kwiaty są drobne, białe, pomarańczowe lub czerwone w zależności od minerałów występujących w glebie, na której rośnie. Owocniki pojawiają się dopiero po zakończeniu kwitnienia, a nie po zapyleniu pojedynczych kwiatów.
Jest rośliną wdzięczną w uprawie, łatwo się przyjmuje i jest ozdobą przez cały rok, dlatego też jest chętnie kupowana do przydomowych ogrodów. Łodygi pojedynczych roślin przy odpowiednim formowaniu po miesiącu od kiełkowania można z łatwością przeplatać, co jeszcze bardziej uatrakcyjnia stanowisko tej rośliny w ogrodzie. Należy jednak pamiętać, że o ile jest to roślina łatwa w uprawie to źle znosi towarzystwo innych zimozielonych.
Jest rośliną wdzięczną w uprawie, łatwo się przyjmuje i jest ozdobą przez cały rok, dlatego też jest chętnie kupowana do przydomowych ogrodów. Łodygi pojedynczych roślin przy odpowiednim formowaniu po miesiącu od kiełkowania można z łatwością przeplatać, co jeszcze bardziej uatrakcyjnia stanowisko tej rośliny w ogrodzie. Należy jednak pamiętać, że o ile jest to roślina łatwa w uprawie to źle znosi towarzystwo innych zimozielonych.