🎙️ Auditorium Disputandum

[Apolinary Montserrat]

AUDITORIUM DISPUTANDUM
Leockiej Akademii Nauk

---

Auditorium Disputandum, nazywane Audium, to miejsce szczególne w siedzibie Leockiej Akademii Nauk. To tutaj Przewodniczący Akademii przekazuje informacje o podejmowanych decyzjach, a członkowie Akademii spotykają się w celu omówienia problemów naukowych, bieżących spraw organizacyjnych i planów na przyszłość.

Sala znajduje się na pierwszym piętrze budynku na wprost reprezentacyjnych schodów i obok gabinetów członków Akademii. Ciekawostką jest długi stół, który był do niedawna użytkowany w Palatium jako stół bankietowy. Został przeniesiony do siedziby Akademii po zakupieniu dla Palatium nowego i większego egzemplarza.

Na ścianach Audium znajdują się portrety Namiestników, którzy w ten symboliczny sposób czuwają nad codzienną pracą Akademii, a także herb Leockiej Akademii Nauk z dewizą - Rerum cognoscere causas et valorem, czyli uniwersalnym zawołaniem wszystkich naukowców - Poznawać przyczyny i wartości rzeczy.





Na tarczy herbowej znajduje się korona, która reprezentuje Namiestników i ich opiekę nad Leocką Akademią Nauk, ale jej umieszczenie na dole to symboliczne ustawienie nauki przed władzą. Trzy gwiazdy umieszczone powyżej wskazują na trzy rodzaje nauk - humanistyczne, ściśle oraz te, które dopiero zostaną odkryte. Symbolizują również schemat wszystkich działań naukowych - od pomysłu przez badanie do dowodu. Herb zamykają dwie otwarte księgi, które są symbolem swobodnej dyskusji, przyjęcia argumentów obu stron w sporach i poszukiwania alternatywnych rozwiązań.

[Apolinary Montserrat]

To jeszcze pytanie - jakie są warunki uznania tytułu naukowego z innego v-państwa?

Tu chyba nie ma jakiegoś przywiązania do tytułów.

Myślę, że ta kwestia wymaga szerszej dyskusji, bo stajemy przed wyborem czy (i jak) uznawać tytuły, ale również czy (i jakie) będziemy mieli tytuły w Leocji. Wspominałem o tytułach na Kongresie Mikronacji w RON, może będzie tam taka dyskusja, więc mielibyśmy również informację o tym jak inni to widzą.

No tak, bo mam tytuł z Sarmacji, ale nie chciałbym go używać bezprawnie... :)

Przyjaciele Nauki,
Mamy już odpowiednie miejsce, więc czas wrócić do dyskusji zapoczątkowanej przez Kolegę Ludwika.
Myślę, że w zakresie metody uznawania tytułów Palatium da nam wolną rękę, aczkolwiek jeśli się mylę poprosimy Najczcigodniejszych Namiestników o sygnał. 🙂

Zagraniczne tytuły naukowe proponuję uznawać bezdyskusyjnie w przypadku naukowców przybywających z państw, z którymi Leocja podpisała traktaty o stosunkach dyplomatycznych lub umowy o współpracy naukowej.
Jeśli chodzi o tytuły rodzime proponuję uzależnić ich nadanie od ilości publikacji naukowych i skorzystać z ciągu Tetranacciego, tzn. 1 publikacja byłaby niezbędna do przyjęcia do Akademii, 2 pozwalałyby ubiegać się o tytuł magistra, 4 - doktora, 8 - profesora, 15 - profesora eksperticusa.
Dodałem tytuł prof. eks., ale można pomyśleć jeszcze o innych tytułach i rozbudować drabinkę do 6-7 tytułów, żeby poszerzyć wachlarz możliwości. No, ale to jest oczywiście kwestia dyskusyjna...
Drugą kwestią, która może wzbudzić emocje, to dopisek net., którego ja osobiście nigdy nie lubiłem i nie rozumiem jego genezy oraz potrzeby stosowania.
Co sądzicie o tych propozycjach?

[Ludwik Tomović]

Moim zdaniem również stosowanie net. jest niepotrzebne, idąc tym tropem i chcąc będąc konsekwentnym musielibyśmy stosować książę net., hrabia net., ksiądz net. etc...

[Ametyst Faradobus]

Mi się ta tradycja podoba, zwłaszcza że się już przyjęła.

Co do tytułów to może, skoro jesteśmy akademią, zamiast bawić się w doktoraty i profesury wprowadzimy podział na kategorie członków? W Rosji jest na przykład rozróżnienie na "stopień naukowy" (kandydat i doktor nauk) i "tytuł naukowy" (docent, profesor, członek-korespondent akademii nauk, akademik). Może zatem po prostu rozbudowalibyśmy tę drugą kategorię plus nadawalibyśmy po prostu tytuł doktora?

[Helwetyk Romański]

Mi się ta tradycja podoba, zwłaszcza że się już przyjęła.

Mnie się podoba dopisek, ale samego „net.”, jako skrótu od „netowy”, szczerze nie znoszę. Mogłoby być „mikr.”, „poll.”, „int.”, „ret.” (od sieci po łacinie)…

[Ametyst Faradobus]

Ja z kolei długo miałem opory przed stosowanie tego, ale w czasem tak się do tego neta przyzwyczaiłem, że teraz jestem niechętny zmianie na tym polu.

[Apolinary Montserrat]

Zanim zabiorę głos poszukuję zawsze dobrego określenia na powitanie. Z racji obecności w naszym gronie Najczcigodniejszego Namiestnika odczuwam dyskomfort pisząc Koledzy. Pozwolicie, że będę się do Was wszystkich zwracał Światli, Oświeceni lub jak wcześniej Przyjaciele Nauki. 🧐
Tyle - nomen omen - tytułem, wstępu. 🙂

Przechodząc do meritum i chcąc połączyć wszystkie pomysły mielibyśmy dość rozbudowaną ścieżkę kariery:

kandydat* → doktor** → docent → profesor → członek-korespondent akademii nauk*** → akademik,

Moje uwagi:

* to bym chyba mimo wszystko zmienił na magistra, dostrzegam tutaj duży przeskok w postrzeganiu społecznym pomiędzy kandydatem a doktorem,
** doktor nauk byłby dobry dla specjalizujących się w jakiejś wąskiej dziedzinie, np. dr n. mat. dla naukowców matematyków, dr n. med. dla medyków, itp.
*** tutaj proponowałbym eksperta i eksperta-korespondenta dla zagranicznych współpracowników, którzy swoje główną aktywność naukową związali z inną instytucją, tym bardziej jeśli będziemy chcieli jako LAN nawiązać współpracę z naukowcem z zagranicy to z pewnością będzie to właśnie ekspert w jakiejś dziedzinie.

Jeśli uzgodnimy zachowanie liczby elementów to mielibyśmy wtedy taką drabinkę kariery naukowej w Leocji:

magister → doktor → docent → profesor → ekspert → akademik.

[Ametyst Faradobus]

Z racji obecności w naszym gronie Najczcigodniejszego Namiestnika odczuwam dyskomfort pisząc Koledzy.

Ja w środowiskach naukowych, jako rasowy dziad, zawsze używam form Kuledzy i Panie Kulego.

Przechodząc do meritum i chcąc połączyć wszystkie pomysły mielibyśmy dość rozbudowaną ścieżkę kariery:

kandydat* → doktor** → docent → profesor → członek-korespondent akademii nauk*** → akademik,

Jeśli uzgodnimy zachowanie liczby elementów to mielibyśmy wtedy taką drabinkę kariery naukowej w Leocji:

magister → doktor → docent → profesor → ekspert → akademik.

Całkiem ciekawe, chociaż zakłada to mieszanie realowych tytułów (kandydat, doktor) ze stanowiskami (docent). Inna sprawa, że kto nam broni. Pytanie, co w przypadku konieczności szukania ekwiwalentów tytułów zagranicznych?

* to bym chyba mimo wszystko zmienił na magistra, dostrzegam tutaj duży przeskok w postrzeganiu społecznym pomiędzy kandydatem a doktorem,

To w ogóle ciekawy przypadek, bo w krajach postradzieckich kandydat jest odpowiednikiem naszego doktora (PhD), a doktor nauk - habilitowanego. Z kolei jeszcze w Rosji carskiej kandydat to był bodajże właśnie odpowiednik magistra. Z takich pośrednich to w niektórych krajach są tzw. "małe doktoraty" (bardziej zawodowe), a w naukach teologicznych - pośredni stopień licencjusza, który niedawno chyba nawet przywrócono w Rotrii.

*** tutaj proponowałbym eksperta i eksperta-korespondenta dla zagranicznych współpracowników, którzy swoje główną aktywność naukową związali z inną instytucją, tym bardziej jeśli będziemy chcieli jako LAN nawiązać współpracę z naukowcem z zagranicy to z pewnością będzie to właśnie ekspert w jakiejś dziedzinie.

No w PAN i w RAN chociażby głównie po to są tytuły/stanowiska członka-korespondenta.

[Franklin Garamond]

Zanim zabiorę głos poszukuję zawsze dobrego określenia na powitanie. Z racji obecności w naszym gronie Najczcigodniejszego Namiestnika odczuwam dyskomfort pisząc Koledzy. Pozwolicie, że będę się do Was wszystkich zwracał Światli, Oświeceni lub jak wcześniej Przyjaciele Nauki. 🧐

Bracia w Nauce! Lub bardziej pokornie - przyjaciele w niewiedzy!

[Helwetyk Romański]

Przechodząc do meritum i chcąc połączyć wszystkie pomysły mielibyśmy dość rozbudowaną ścieżkę kariery:

kandydat* → doktor** → docent → profesor → członek-korespondent akademii nauk*** → akademik,

Jeśli uzgodnimy zachowanie liczby elementów to mielibyśmy wtedy taką drabinkę kariery naukowej w Leocji:

magister → doktor → docent → profesor → ekspert → akademik.

Całkiem ciekawe, chociaż zakłada to mieszanie realowych tytułów (kandydat, doktor) ze stanowiskami (docent). Inna sprawa, że kto nam broni.

Z cyklu „nie znam się, więc się wypowiem” — podoba mi się rosyjska nomenklatura, także dlatego, że jest częściowo odmienna od polskiej, przy czym nie dokonywałbym w niej skrótów. „Kandydat” brzmi dla mnie osobliwie, ale „kandydat nauk” już — godnie (a „doktor nauk” — wiadomo…). O ile trafnie przeglądam Wikipedię, docent w Rosji jest najniższym z tytułów naukowych. Zastanowiłbym się natomiast, czy zachodzi potrzeba dzielenia członków LAN na korespondentów i rzeczywistych. W każdym razie, skłaniałbym się ku pierwszej z propozycji.

Lub bardziej pokornie - przyjaciele w niewiedzy!

To by była piękna dewiza…