Zakład Biosfery, Geografii i Meteorologii

[Kiedyn]

Możni Panowie Leocji,

Nasz lud zawsze pozostawał w ukryciu i czyniliśmy wszystko by nie zwracać na siebie waszej uwagi. Sami unikamy tego co nazywacie Postępem ale w jego obliczu nie sposób być niewidzialnym.

Od teraz nasz los jest połączony z krajem który zwiecie Palatynatem Leocji.

[Apolinary Montserrat]

Dziennik ekspedycji

Stanowisko badawcze: Subregion 2 - Wyspa na jeziorze

---

W badanym subregionie stwierdzono obecność nieznanej grupy etnicznej Alicjan - szczegóły zostały przedstawione na konferencji prasowej Leockiej Akademii Nauk.

Warunki klimatyczne w subregionie są umiarkowane, występują częstsze opady deszczu w porównaniu z subregionem 1, zasilające rzekę i jezioro. W zimie duże opady śniegu, a w okresie wiosennym notowane wylewanie rzeki na pobliskie łąki.

Na powyższej mapie oznaczono trzy obiekty wymagające nazwania. Obiekt A - rzeka, B - jezioro, C - wyspa na jeziorze.

Woda w rzece okresowo zmienia kolor na silnie niebieski, co wynika z odsłaniania i wymywania złóż azurytów i lazurytów. Zmiana barwy rzeki wpływa nieznacznie na zmniejszenie natlenienia wody, jednak nie stwierdzono zagrożenia dla organizmów żywych. Odnotowano, że ryby kostnojęzykowe preferują wodę azurytową w okresie tarła, jednak powody takiego zachowania nie są znane.


Stwierdzono występowanie Bobra leockiego. Bobry prowadzą ziemno-wodny tryb życia i zamieszkują zalesione pobrzeże rzeki. Są najsilniej aktywne w nocy, jednak nie oddalają się od rzeki. Bóbr leocki jest spokrewniony z Bobrem wandejskim i do niedawna był uważany za jego podgatunek, jednak badania genetyczne wykazały ich zróżnicowanie i odmienność. Sierść gęsta w kolorze czarnobrązowym.

Gatunek leocki należy do największych - długość ciała waha się od 100 do 120 cm, może osiągać wagę do 35 kg. W przeszłości uznawany za szkodnika, szczególnie ze względu na podgryzanie i ścinanie drzew. Siekacze u bobrowatych rosną przez całe życie i wymagają systematycznego ścierania. Aktualnie jest gatunkiem o monitorowanej populacji.


Na badanym terenie stwierdzono występowanie Modrzewia złotego:

Należy do rodziny sosnowatych i osiąga do 40 metrów wysokości. Pień drzewa zawsze jest pojedynczy, w przypadku młodych drzew kora jest koloru zielonobrązowego, na starszych ciemnobrązowa i głęboko spękana. Korona drzewa w okresie jesieni przebarwia się i przyjmuje kolor złoty. Silnie rozwinięte ukorzenienie - posiada korzeń główny i liczne, dobrze rozwinięte korzenie boczne. Żywica drzewa pozyskiwana pod nadzorem Leockiej Akademii Nauk dla celów farmakologicznych, rzadziej przemysłowych.

[Franklin Garamond]

Ech, stek z bobrzego ogona. Jadłbym.

[Helwetyk Romański]

Teraz tylko domknąć kwestię nazw i może @Helwetyk Romański dokonałby publikacji na stronie w stosownym miejscu.

Tutaj już się nie przekopię — uprzejmie proszę o listę zadań do realizacji na odcinku aktualizacji podstrony poświęconej geografii (@Apolinary Montserrat).

[Heinz-Werner Grüner]

Ech, stek z bobrzego ogona. Jadłbym.

W zasadzie też bym spróbował, choć na początku myślałem, że to raczej z serii niejadalne...

[Helwetyk Romański]

Ech, stek z bobrzego ogona. Jadłbym.

W zasadzie też bym spróbował, choć na początku myślałem, że to raczej z serii niejadalne...

Wygląda niepokojąco kusząco. (Pozwoliłem sobie wgrać zdjęcie na serwer Leocji; z komórki było dostępne, z komputera — nie).

[Heinz-Werner Grüner]

Właśnie taki jakiś dziwny ten link był... ;)

[Apolinary Montserrat]

Teraz tylko domknąć kwestię nazw i może @Helwetyk Romański dokonałby publikacji na stronie w stosownym miejscu.

Tutaj już się nie przekopię — uprzejmie proszę o listę zadań do realizacji na odcinku aktualizacji podstrony poświęconej geografii (@Apolinary Montserrat).

Postaram się w piątek przy porannej kawie ogarnąć... ☕

[Helwetyk Romański]

Na powyższej mapie oznaczono trzy obiekty wymagające nazwania. Obiekt A - rzeka, B - jezioro, C - wyspa na jeziorze.

Kulinaria, kulinariami. W odniesieniu do rzeki, Modra, w odniesieniu do jeziora — Modre (mało oryginalnie, ale brzmi naturalnie i zgodnie z opisem ekspedycji).

[Franklin Garamond]

No i wyspa - Nypel.