Windsachen Co.

[Anastasia Windsachen]

Ostatnia wiadomość z poprzedniej strony wątku

Szanowni Państwo,
Klienci i Klientki Windsachen Co.,

znakiem naszych czasów jest ciągła zmiana, ewolucja marki, dostosowywanie wyglądu na bardziej trafiający do potencjalnego odbiorcy. Windsachen Co. jest obecne na arenie międzynarodowej już od prawie 2 lat, oferując swoim klientom produkty różnej maści poczynając od nalewek czy piw, idąc przez produkty szyte jak kilty, swetry, koce czy choćby nadchodzące stroje piłkarskie, a kończąc na wyrobach tytoniowych.
W związku z decyzjami zarządu Windsachen Co. postanowiono o:

• zmianie logo,
• zmianie nazwy z Windsachen Co. na Windsachen Industrie AG (Astoktiengesellskaft - Spółka Akcyjna)
• w związku ze zmianą profilu przedsiębiorstwa na spółkę akcyjną wprowadzeniu możliwości posiadania akcji spółki*

Obecnie Windsachen Industrie AG posiada swoje podgrupy, które są dokładnie sprecyzowane branżowo:

• WI AG Kloiding ans Textilies- oddział zajmujący się produkcją odzieży oraz wyrobów tekstylnych,
• WI AG Brauelien - Browar Windsachen odpowiedzialny za produkcją wyrobów alkoholowych,
• Farma Berklehopf/Berklehopf-Bauerhof - produkcja wyrobów żywieniowych oraz sprzedaż zbiorów rolniczych

Wyroby tytoniowe oraz inne strefy działalności pozostają w gestii głównej części czyli Windsachen Industrie AG.

*Akcjonariuszami na sam początek są członkowie klanu Windsachen posiadający łącznie 85% akcji spółki. Pozostałe 15% jest możliwe do wykupienia przez osoby prywatne. Koszt jednej akcji - 1000 ₰.

[Pavel van der Gibson]

Mikroświatowa giełda zdecydowanie brzmi jak coś wartego uwagi.

#Niechktoś

[Benjamin]

Mikroświatowa giełda zdecydowanie brzmi jak coś wartego uwagi.

#Niechktoś

#kiedyś

[Helwetyk Romański]

Mikroświatowa giełda zdecydowanie brzmi jak coś wartego uwagi.

Ech, gdybyśmy tylko mieli dobry pomysł na atrakcyjne zaspokajanie mikronacyjnych potrzeb… „Klątwa” post-scarcity.

[Anastasia Windsachen]

Mikroświatowa giełda zdecydowanie brzmi jak coś wartego uwagi.

#Niechktoś

Jako laik w tym temacie bo w to kompletnie nie wchodzę, ale zgaduję, że dałoby się ją zrobić podobnie do MBP - pobieranie statystyk z forów tylko należałoby wskazać albo dział, albo użytkownika, albo wychwytywać słowa (jak to chyba jest w sarmackiej, już nie pamiętam jak ją tworzono). Ale to tylko i wyłącznie moje gdybanie...

Co zaś do samych akcji WI AG bo pewnie od nich pomysł na giełdę - zostały wprowadzone z dwóch powodów:
1. Fajny skrót na końcu AG od voxlandzkiego Astoktiengesellskaft zobligował do posiadania akcji.
2. Chęć demokratyzacji przedsiębiorstwa i też udostępnienia go szerszej społeczności, a nie działać jednoosobowo i... nudno.

Gdyby tak każdy mógł kupić faktyczne akcje WI AG na #kiedysiejszej giełdzie to sceptycznie jestem nastawiona (powody personalne motzno + wizerunek), ale takie fake'owe - a prosz.

[Helwetyk Romański]

Gdyby tak każdy mógł kupić faktyczne akcje WI AG na #kiedysiejszej giełdzie to sceptycznie jestem nastawiona (powody personalne motzno + wizerunek), ale takie fake'owe - a prosz.

A ja tutaj właśnie zupełnie w drugą stronę. Rzecz — moim zdaniem — w tym, że spółki powinny tworzyć jakąś wartość dodaną dla Pollinu. W ramach Windsachen Industrie mamy produkcję odzieży, alkoholu i żywności. W teorii — krytyczne produkty. W praktyce — wszyscy jesteśmy ubrani, napici i najedzeni. Od obowiązków systemowych trzymałbym się na długość grubego kija, bo po pierwszych kliknięciach tu przestaje mieszkać szczęście. (Poza tym, co miałoby w praktyce oznaczać np. głodowanie? Brak możliwości pisania? Strzał w stopę).

Tak jak to widzę, jedynymi podmiotami, które mogłyby długoterminowo i — co ważne — w sposób zautomatyzowany generować popyt, są państwa. W oparciu o dane z ISM, nawet bez wnikania w szczegóły, można opracować koszyk towarów jak w nowobrzeskim porcie. Państwo aktywniejsze danego dnia wygeneruje większe zapotrzebowanie na wspomniane odzież i jedzenie; państwo mniej aktywne — mniejsze. Symulacja nie jest problemem.

Co stanowi wyzwanie, to odpowiedź na pytanie „jak zachęcić państwa do wydawania pieniędzy na system?”. Jaką korzyść będą miały Edelweiss, Leocja, Sarmacja czy Voxland z tego, że wydadzą kubełki, palatyny, liberty i voxy na całkowicie symulowane dobra? (Wiadomo, ranking, ale czy coś ponad to?). Jeżeli znajdziemy tę odpowiedź, mamy i system, i giełdę, na której naprawdę opłaca się inwestować.

[Sheldon Anszlus Lovelace]

Tak jak to widzę, jedynymi podmiotami, które mogłyby długoterminowo i — co ważne — w sposób zautomatyzowany generować popyt, są państwa. W oparciu o dane z ISM, nawet bez wnikania w szczegóły, można opracować koszyk towarów jak w nowobrzeskim porcie. Państwo aktywniejsze danego dnia wygeneruje większe zapotrzebowanie na wspomniane odzież i jedzenie; państwo mniej aktywne — mniejsze. Symulacja nie jest problemem.

Jeśli dobrze rozumiem, wtedy firma, która na oddział w danym państwie będzie "zarabiała" więcej tak? Czy to nie będzie tak, że będzie się opłacało mieć formy tylko w najpopularniejszych państwach?

[Helwetyk Romański]

Tak jak to widzę, jedynymi podmiotami, które mogłyby długoterminowo i — co ważne — w sposób zautomatyzowany generować popyt, są państwa. W oparciu o dane z ISM, nawet bez wnikania w szczegóły, można opracować koszyk towarów jak w nowobrzeskim porcie. Państwo aktywniejsze danego dnia wygeneruje większe zapotrzebowanie na wspomniane odzież i jedzenie; państwo mniej aktywne — mniejsze. Symulacja nie jest problemem.

Jeśli dobrze rozumiem, wtedy firma, która na oddział w danym państwie będzie "zarabiała" więcej tak? Czy to nie będzie tak, że będzie się opłacało mieć formy tylko w najpopularniejszych państwach?

Odpowiadając na pytanie: to zależałoby od założeń systemu. Nawet sobie wczoraj zacząłem spisywać robocze punkty do Systemu nr 2137… (daty przykładowe).

• Obliczamy zapotrzebowanie dla kraju na towary według aktywności MBP w dniu 31 stycznia (wartość zamówienia: 1% dziennej renty emisyjnej na towar; środki z dodatkowej emisji).
• Liczba towarów: od 6 do 12.
• 1 lutego fabryki, których prezes(ka) był(a) aktywny(-a) na forum danego kraju w okresie ostatnich siedmiu dni, składają oferty na dostarczenie towarów. Do północy można wycofywać i zmieniać oferty.
• Prezes(ka) aktywniejszy(-a) w kraju w okresie ostatnich siedmiu dni (suma dziennych pierwiastków) — „bonus”, większa liczba towarów.
• Większa odległość fabryki od kraju — „kara”, mniejsza liczba towarów.
• 2 lutego następuje „otwarcie ofert”; jeżeli złożono oferty na większą liczbę dóbr niż była wymagana, oferty są dzielone proporcjonalnie. Nadwyżki przepadają (ryzyko biznesowe).
• Kraj, którego potrzeby są zaspokojone, otrzymuje premię do wysokości dziennej renty emisyjnej w MBP (+1% za każdy towar) 3 lutego.
• Każda kolejna fabryka prezesa(-ki) zmniejsza wydajność wcześniejszych („zmęczone szefostwo”): w tej samej branży mniejsza kara, w nowej branży większa kara.
• Wydajność fabryki jest zależna od aktywności prezesa(-ki) w kraju fabryki w okresie ostatnich siedmiu dni (suma dziennych pierwiastków).
• Fabryki są spółkami (każda fabryka to odrębna spółka): automatyczne dywidendy, 10% dla prezesa(-ki), 90% proporcjonalnie do liczby akcji.
• „Sankcje”: państwa mogą zabronić fabrykom dostarczania towarów. Jak to sankcje, jest to miecz obosieczny — ich prezesi(-ki) mają mniejszą motywację do aktywności w danym państwie.
• Ranking: zarobione przez fabrykę i prezesa(-kę) mikro przelicza się na punkty. Do rozważenia dodatkowe punkty za obecność w „top 10” danego dnia. [Dopisane]

[Sheldon Anszlus Lovelace]

Tak jak to widzę, jedynymi podmiotami, które mogłyby długoterminowo i — co ważne — w sposób zautomatyzowany generować popyt, są państwa. W oparciu o dane z ISM, nawet bez wnikania w szczegóły, można opracować koszyk towarów jak w nowobrzeskim porcie. Państwo aktywniejsze danego dnia wygeneruje większe zapotrzebowanie na wspomniane odzież i jedzenie; państwo mniej aktywne — mniejsze. Symulacja nie jest problemem.

Jeśli dobrze rozumiem, wtedy firma, która na oddział w danym państwie będzie "zarabiała" więcej tak? Czy to nie będzie tak, że będzie się opłacało mieć formy tylko w najpopularniejszych państwach?

Odpowiadając na pytanie: to zależałoby od założeń systemu. Nawet sobie wczoraj zacząłem spisywać robocze punkty do Systemu nr 2137… (daty przykładowe).

• Obliczamy zapotrzebowanie dla kraju na towary według aktywności MBP w dniu 31 stycznia (wartość zamówienia: 1% dziennej renty emisyjnej na towar; środki z dodatkowej emisji).
• Liczba towarów: od 6 do 12.
• 1 lutego fabryki, których prezes(ka) był(a) aktywny(-a) na forum danego kraju w okresie ostatnich siedmiu dni, składają oferty na dostarczenie towarów. Do północy można wycofywać i zmieniać oferty.
• Prezes(ka) aktywniejszy(-a) w kraju w okresie ostatnich siedmiu dni (suma dziennych pierwiastków) — „bonus”, większa liczba towarów.
• Większa odległość fabryki od kraju — „kara”, mniejsza liczba towarów.
• 2 lutego następuje „otwarcie ofert”; jeżeli złożono oferty na większą liczbę dóbr niż była wymagana, oferty są dzielone proporcjonalnie. Nadwyżki przepadają (ryzyko biznesowe).
• Kraj, którego potrzeby są zaspokojone, otrzymuje premię do wysokości dziennej renty emisyjnej w MBP (+1% za każdy towar) 3 lutego.
• Każda kolejna fabryka prezesa(-ki) zmniejsza wydajność wcześniejszych („zmęczone szefostwo”): w tej samej branży mniejsza kara, w nowej branży większa kara.
• Wydajność fabryki jest zależna od aktywności prezesa(-ki) w kraju fabryki w okresie ostatnich siedmiu dni (suma dziennych pierwiastków).
• Fabryki są spółkami (każda fabryka to odrębna spółka): automatyczne dywidendy, 10% dla prezesa(-ki), 90% proporcjonalnie do liczby akcji.
• „Sankcje”: państwa mogą zabronić fabrykom dostarczania towarów. Jak to sankcje, jest to miecz obosieczny — ich prezesi(-ki) mają mniejszą motywację do aktywności w danym państwie.

Czyli prezes co miesiąc musiałby składać ofertę na dostarczanie usług? Czy to by się działo automatycznie? Biorąc pod uwagę, że niektórych mają ciężej z wolnym czasem, ograniczanie możliwości składania ofert do 1 dnia to słaba opcja.

Co do liczby towarów 6-12, będzie to początkowa liczba, która będzie z czasem rosła, czy ograniczamy działalności do takich ogólników?

[Helwetyk Romański]

Czyli prezes co miesiąc musiałby składać ofertę na dostarczanie usług? Czy to by się działo automatycznie? Biorąc pod uwagę, że niektórych mają ciężej z wolnym czasem, ograniczanie możliwości składania ofert do 1 dnia to słaba opcja.

Zakładam (mocno podkreślając, że dzielę się zupełnie pierwszym szkicem), że codziennie, tak. Kto nie przyjdzie danego dnia do pracy, nie zarobi. To byłoby bardzo prosty podstawowy cykl na zasadzie:

1. wchodzę do systemu i widzę, ile jednostek towarów wyprodukowały dzisiaj moje fabryki,
2. w ramach tego limitu składam oferty w krajach, w których mogę je złożyć,
3. czekam na jutrzejszy przelew.

Wyzwanie polegałoby na kombinowaniu, gdzie się najbardziej opłaca składać oferty z uwagi na konkurencję i kursy walut; czy lepiej eksportować czy otwierać lokalne fabryki; czy wchodzić w nowe branże, czy skupić się na jednej etc. Celem byłoby, oczywiście, bycie wyżej w rankingu — jako fabryka i jako kraj.

Co do liczby towarów 6-12, będzie to początkowa liczba, która będzie z czasem rosła, czy ograniczamy działalności do takich ogólników?

Założenie jest takie, że liczba towarów powinna odpowiadać liczbie graczy — to znaczy, powinna istnieć przynajmniej teoretyczna możliwość ogarnięcia wszystkich krajów. Intuicja podpowiada mi, że 12 stanowiłoby absolutne maksimum, ale mogę się mylić.

[Sheldon Anszlus Lovelace]

w ramach tego limitu składam oferty w krajach, w których mogę je złożyć,

Czyli byłoby to z automatu wybierane, państwo może podpisać umowę na odbiór dóbr od jednego dostawcy np ustawa, wtedy takie rzeczy musiałby uwzględniać system.