Badanie stosunków międzynarodowych: stosunek do poszczególnych mikronacji

[Michał F. Lubomirski-Lisewicz]

Ostatnia wiadomość z poprzedniej strony wątku

Ale za to kontrolowane jest, by nikt nie zagłosował wielokrotnie — o ile nie ma multikont w Stemplu (jeśli by to było możliwe).

[Helwetyk Romański]

Ale za to kontrolowane jest, by nikt nie zagłosował wielokrotnie — o ile nie ma multikont w Stemplu (jeśli by to było możliwe).

Technicznie możliwe jest, ale co jakiś czas weryfikuję „oczywiście” podwójne paszporty. Jak do tej pory, taka sytuacja miała miejsce dwukrotnie. W żadnym z tych dwóch stwierdzonych przypadków (klonów jako takich nie wyłapię, z powodów ideowych nie gromadzę zbyt wielu danych w bazie Stempla) nie miało miejsce głosowanie w tej ankiecie. Wiarygodność systemu opiera się na krajowych mężach zaufania.

[Wilhelm Orański]

To ciekawy przypadek (choć może nie używałbym określenia „znienawidzona”…) o tyle, że wynik Bialenii jest zauważalnie lepszy, a spór w równym stopniu dotyczył obu tych krajów.

W pewnym sensie, w centrum kryzysu był tutaj Iwan Pietrow. Chociaż pewnie bardziej jednoznaczną odpowiedź dałoby ogólnomikroświatowe badanie „Stosunek do poszczególnych mikronautów”.

Zupełnie poważnie pisząc, to byłoby doskonałe badanie. Tylko w jaki sposób określić jego przedmiot? Ankiety ze 150 pozycjami nikt poczytalny nie wypełni.

Jednym ze sposobów określenia przedmiotu mogłoby być chociażby przyjmowanie zgłoszeń od tych, którzy chcieliby w takiej ankiecie się znaleźć. Automatycznie odpadłyby osoby nieaktywne i te, które z różnych powodów nie chciałyby sprawdzić się w takim badaniu.

[Franklin Garamond]

Jeśli chodzi o Google Forms, to oczywiście wystarczyłoby w oparciu o Stempla generować każdemu chętnemu jednorazowy klucz, który następnie podawałby przy ankiecie w jednym z pól. Z jednej strony mamy większą elastyczność ankietowania, z drugiej bardziej upierdliwy mechanizm.

[Helwetyk Romański]

W pewnym sensie, w centrum kryzysu był tutaj Iwan Pietrow. Chociaż pewnie bardziej jednoznaczną odpowiedź dałoby ogólnomikroświatowe badanie „Stosunek do poszczególnych mikronautów”.

Zupełnie poważnie pisząc, to byłoby doskonałe badanie. Tylko w jaki sposób określić jego przedmiot? Ankiety ze 150 pozycjami nikt poczytalny nie wypełni.

Jednym ze sposobów określenia przedmiotu mogłoby być chociażby przyjmowanie zgłoszeń od tych, którzy chcieliby w takiej ankiecie się znaleźć. Automatycznie odpadłyby osoby nieaktywne i te, które z różnych powodów nie chciałyby sprawdzić się w takim badaniu.

Czy to nie byłby zbyt mocny filtr, z wielu powodów? Aktywne osoby można ustalić stosunkowo łatwo w oparciu o dane z Instytutu Statystyk Międzynarodowych oraz wizyty na kilku Darmowych Forach. Są jednak postaci, które, z mojej perspektywy, w badaniu powinny się bezwarunkowo znaleźć, a które piszą stosunkowo rzadko (albo są skutecznie wykluczane z przestrzeni publicznych, gdy tylko się pojawią). Kryteria można, oczywiście, określić arbitralnie i w komisji, ale i tak czuję, że — w porównaniu — właśnie zakończone badanie byłoby wycieczką do parku…

Jeśli chodzi o Google Forms, to oczywiście wystarczyłoby w oparciu o Stempla generować każdemu chętnemu jednorazowy klucz, który następnie podawałby przy ankiecie w jednym z pól. Z jednej strony mamy większą elastyczność ankietowania, z drugiej bardziej upierdliwy mechanizm.

Przyznaję, że nie wyczuwam przewagi wklejenia hasła jednorazowego do Google Forms nad wklejeniem hasła jednorazowego do Międzynarodowego Instytutu Ankiet…

[Franklin Garamond]

Przyznaję, że nie wyczuwam przewagi wklejenia hasła jednorazowego do Google Forms nad wklejeniem hasła jednorazowego do Międzynarodowego Instytutu Ankiet…

To wypijcie kawę i przeczytajcie jeszcze raz, co napisałem.

[Helwetyk Romański]

Przyznaję, że nie wyczuwam przewagi wklejenia hasła jednorazowego do Google Forms nad wklejeniem hasła jednorazowego do Międzynarodowego Instytutu Ankiet…

To wypijcie kawę i przeczytajcie jeszcze raz, co napisałem.

Jeżeli chodzi Wam o fragment „elastyczność ankietowania”, to na potrzeby ankiety zostały wdrożone nowe funkcjonalności w MIA. Nie widzę w formularzach Google’a opcji, która byłaby niedostępna w ramach MIA.

[Franklin Garamond]

Przyznaję, że nie wyczuwam przewagi wklejenia hasła jednorazowego do Google Forms nad wklejeniem hasła jednorazowego do Międzynarodowego Instytutu Ankiet…

To wypijcie kawę i przeczytajcie jeszcze raz, co napisałem.

Jeżeli chodzi Wam o fragment „elastyczność ankietowania”, to na potrzeby ankiety zostały wdrożone nowe funkcjonalności w MIA. Nie widzę w formularzach Google’a opcji, która byłaby niedostępna w ramach MIA.

Są opcje, które nie są dostępne. Chociażby siatka odpowiedzi, którą ocenę krajów dałoby się przeprowadzić trochę bardziej bezboleśnie. Można ankietę dzielić na sekcje, by nie miała kilometra, można robić dropboxy, suwaczki, autozapis, dostosowywanie wyglądu i inne szmery-bajery, a do tego mamy elegancki edytorek, każdy może zrobić ankietę i dopiero poprosić o stemplowy generator kluczy.

No ale zacznijmy od tego, że wyczytaliście jakimś cudem między wierszami coś o przewadze wklejenia hasła jednorazowego do Google Forms względem wklejania go do MIA. Nic takiego nie napisałem.

Po pierwsze MIA nie wymaga czegoś takiego. Jednorazowość głosowania jest zapewniona bez dodatkowego mechanizmu zabezpieczającego. W związku z tym, jak uważny czytelnik mógłby wywnioskować z mojej wypowiedzi (a o co Was nieroztropnie posądziłem, dlatego teraz zamiast jeść śniadanie, muszę Wam wyjaśnić to, czego nie doczytaliście, a i tak zapewne teraz też nie...), to zauważalna przewaga MIA względem Google Forms, które może i może więcej (bo może), i jest wygodniejsze (bo jest) i dostępne dla każdego (bo nie trzeba prosić o dodanie ankiety z poziomu bazy danych), czyli generalnie bardziej elastyczne. Tylko że z perspektywy użytkownika nie ma to znaczenia i jednak wygodniej jest raz zalogować się Stemplem i wypełnić ankietę, niż zalogować się Stemplem, wygenerować kod jednorazowy do udziału w ankiecie, otworzyć ankietę, wkleić w jakieś pole kod, a potem uzupełnić ankietę.

[Helwetyk Romański]

Są opcje, które nie są dostępne. Chociażby siatka odpowiedzi, którą ocenę krajów dałoby się przeprowadzić trochę bardziej bezboleśnie. Można ankietę dzielić na sekcje, by nie miała kilometra, można robić dropboxy, suwaczki, autozapis, dostosowywanie wyglądu i inne szmery-bajery, a do tego mamy elegancki edytorek, każdy może zrobić ankietę i dopiero poprosić o stemplowy generator kluczy.

W tym sensie, oczywiście, aczkolwiek odpisując, uznałem to już za kwestię prezentacji pytań (załączanie plików pominąłem z premedytacją, nie widzę dla niego zastosowania w kontekście ankiet), a nie dodatkowych możliwości udzielania odpowiedzi.

No ale zacznijmy od tego, że wyczytaliście jakimś cudem między wierszami coś o przewadze wklejenia hasła jednorazowego do Google Forms względem wklejania go do MIA. Nic takiego nie napisałem.

No tak… Tu, oczywiście, należało uprzednio wypić kawę, co niniejszym czynię, bijąc się w pierś. ☕

Tylko że z perspektywy użytkownika nie ma to znaczenia i jednak wygodniej jest raz zalogować się Stemplem i wypełnić ankietę, niż zalogować się Stemplem, wygenerować kod jednorazowy do udziału w ankiecie, otworzyć ankietę, wkleić w jakieś pole kod, a potem uzupełnić ankietę.

A dodatkowo, tu już po stronie autorów badania, weryfikować poprawność każdego kodu, obarczoną chyba zbyt dużym ryzykiem tego, że kod został źle wklejony, skutkiem czego odpowiedzi należałoby odrzucić.

[Sophie]

Ciekawie to wygląda... Kilka państw a raczej ich wyników, mnie zaskoczyło

[Helwetyk Romański]

Kilka państw a raczej ich wyników, mnie zaskoczyło.

Które…?